Ιστορία - Kοίλι Ευβοίας

Τα τελευταία νέα

  • Πανηγύρι Προφήτη Ηλία 2019
    23 Αυγούστου 2019

  • Εθελοντική εκστρατεία Let's do it Greece, στις 26/04
    20 Απριλίου 2015

    Την Κυριακή, 26 Απριλίου 2015 όλοι μαζί, απ' όπου βρισκόμαστε μπορούμε να βοηθήσουμε καθαρίζοντας έναν χώρο, έναν δρόμο ή μια αμουδιά, ομορφαίνοντας μια πλατεία, ή κάνοντας οτιδήποτε θα βοηθήσει τον τόπο μας να γίνει πιο ανθρώπινος!

  • Πανηγύρι προφήτη Ηλία στο Κοίλι
    15 Ιουλίου 2014

    Ο σύλλογος Κοιλίου έχει την τιμή να σας προσκαλέσει στο πανηγύρι του προφήτη Ηλία, στην πλατεία του χωριού! Αυτό το Σάββατο, 19 Ιουλίου 2014, στις 21:00!

Ιστορία

Το Κοίλι ήταν χτισμένο από παλιά ανάμεσα στα χωριά Ωρολόγι και Αυλωνάρι και πολύ κοντά στο σημερινό χωριό Αγία Θέκλα. Στην περιοχή αυτή βρισκόταν η αρχαία πόλη Σφήκεια (εκεί υπήρχε πόρτα  κατά την αρχαιότητα που έλεγχε την διάβαση μεταξύ Οιχαλίας και Κυμαϊκής περιοχής. Σημειωτέον ότι το διπλανό χωριό Όριον ή κοινώς Οριό θεωρείται πανάρχαιος συνοικισμός, με το αυτό όνομα, που αποτελούσε το όριον μεταξύ των περιοχών της Κύμης, της Οιχαλίας και των Κοίλων).

Σε μας φτάνει με την ονομασία Κάτοικες. Όμως η περιοχή κατά την περίοδο 7ου – 9ου αιώνα μ.Χ. ταλανίζεται από τους Σαρακηνούς πειρατές. Αυτή μάλλον είναι η περίοδος που παράτησαν την περιοχή αυτή και μετέφεραν το χωριό στην σημερινή τοποθεσία, με το όνομα Κοίλι ή Κοίλη.

Άλλωστε κατά τον 9ο αιώνα καταστράφηκε και το γειτονικό Μονόνδρι από τους πειρατές και τότε μεταφέρθηκε απ’ τον κάμπο στο ύψωμα που ήταν ασφαλέστερο, λόγω της οχυρής του θέσης. Ακόμα, και το Αυλωνάρι δημιουργήθηκε κατά τον 10ο ή11ο αιώνα από τους κατοίκους των χωριών Σφήκειας, Οιχαλίας, Αγίας Θέκλας, Σαρρή, Κοίλων, Αγίας Ελεούσας και άλλων συνοικισμών που είχαν καταστραφεί απ’ τους Σαρακηνούς πειρατές όπως αναφέρεται απ’ τον Ευβοιώτη ιστορικό Αλέξανδρο Καλέμη.

Το χωριό Κοίλι

Το χωριό Κοίλι

Στην νέα του θέση το χωριό ευρίσκεται ανατολικώς του ορεινού όγκου των Κοτυλαίων, νοτίως του  ποταμοχείμαρου Νέδωνα ή Μανικιάτη (λίγο βορειότερα βρίσκεται και ο ποταμός Λάδωνας ή Κολέθρα), βορείως σειράς λόφων και δυτικά του αρχαίου συνοικισμού Όκωλον. Η περιοχή εναλλάσσεται ανάμεσα στους Φράγκους, τους Ενετούς και τους Βυζαντινούς. Απ’ το 1370 μ.Χ, περνά στην κυριαρχία των Βυζαντινών έως το 1470 που πέρασε στα χέρια των μουσουλμάνων του Μωάμεθ. Μάλιστα κατά την πολιορκία της Χαλκίδας το 1470 μέχρι το διπλανό χωριό Βρύση έφθασε και ο Μωάμεθ Β’ (ο πολιορκητής), για την πολιορκία του ισχυρού φρούριου των Γρυγχών (δυτικώς της Βρύσης), τότε στο φρούριο των Γρυγχών είχαν οχυρωθεί οι κάτοικοι της περιοχής, κάπου 3000 και πρόβαλαν ισχυρή αντίσταση στον Μωάμεθ. Όμως κάποια στιγμή (όπως αναφέρει ο Αλέξανδρος Καλέμης), τέλειωσαν τα τρόφιμα και αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν, με την συμφωνία να παραδώσουν τα όπλα και να φύγουν. Ο Μωάμεθ Β’ δέχτηκε την συμφωνία, αλλά μετά την παράδοση τους κατάσφαξε νοτίως του φρουρίου και τους έθαψε σε ομαδικούς τάφους. Πολλούς από τους υπερασπιστές του φρουρίου των Γρυγχών δεν τους έσφαξε εκεί, αλλά τους οδήγησε στο πολιορκούμενο κάστρο της Χαλκίδας και τους έσφαξε εκεί έξω από τα τοίχη για να κάμψει το ηθικό των πολιορκημένων. Η περιοχή που τάφηκαν ονομάστηκε Χιλιαδού (χιλιάδες). Η λαϊκή παράδοση λέει ότι λόγω αυτής της σφαγής τα νερά του ποταμού έγιναν κατακόκκινα και από τότε εκείνη η περιοχή ονομάστηκε κι έφθασε σε μας ως τραγωνέρα-τραγκουνάρα  (τραγικό, τραγωδία).

Πανοραμική άποψη του Κοιλίου

Πανοραμική άποψη του Κοιλίου

Στη θέση αυτή και κατά τα χρόνια της Φραγκοκρατίας (Γάλλοι και Φλαμανδοί) το Κοίλι άκμασε, όπως άλλωστε και η γύρω περιοχή. Τότε έχουμε και ανεγέρσεις πύργων για κατόπτευση και καταδυνάστευση της περιοχής.

Η ακμή του Κοιλίου φανερώνεται και με το πλήθος των εκκλησιών που κτίστηκαν:

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, μια απο τις πολλές εκκλησίες του χωριού

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, μια απο τις πολλές εκκλησίες του χωριού

Κατά το έτος 1836 στην κοντινή μονή Κλιβάνου ή Κλιβανίου ή Κλειβάνου ή Κοίμηση της Θεοτόκου (βρίσκεται στην περιοχή και ανατολικώς του χωριού Κρεμαστός), βρίσκουμε τον απ’ το Κοίλι Ηγούμενο Κύριλλο Παπάζογλου. Η μονή τότε είχε 9 μοναχούς.

Γύρω στο 1915 πρόσφυγες απ’ την Κωνσταντινούπολη έφτασαν και έμειναν στο Κοίλι.

Το χωριό μας τροφοδότησε τον Ελληνικό στρατό με στρατευμένους στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912 οι οποίοι παρέμειναν στις τάξεις του στρατού μέχρι το 1922!

Αλλά και κατά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο στρατιώτες απ’ το Κοίλι πολέμησαν στο Αλβανικό μέτωπο.

Κατά τον εμφύλιο που ακολούθησε, 1946-1949, και το Κοίλι όπως κάθε Ελληνικός τόπος άλλωστε πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος.

Το "ιρώον", που βρίσκεται στην πλατεία, στο κέντρο του Κοιλίου, είναι ένα μνημείο προς τους άγνωστους πεσόντες.

Το "ηρώον", που βρίσκεται στην πλατεία, στο κέντρο του Κοιλίου, είναι ένα μνημείο προς τους άγνωστους πεσόντες.

Τις πληροφορίες για την ιστορία του τόπου μας, τις έχουμε πάρει κυρίως απ’ το έργο “Η αποκάλυψη των φυσικών και ιστορικών θησαυρών της Εύβοιας”, του Ευβοιώτη ιστορικού Αλέξανδρου Καλέμη καθώς και σε μαρτυρίες των ανθρώπων του χωριού μας.